Leonardo Da Vinci: de verteller

Leonardo da Vinci (1452-1519), beroemd om de Mona Lisa, Het Laatste Avondmaal en vele andere schilderijen, was niet alleen schilder, architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, natuurkundige, scheikundige en beeldhouwer maar, wat veel minder bekend is, ook schrijver. Bij leven publiceerde hij niets, maar zijn nalatenschap bevat duizenden vellen met diverse soorten teksten: aanzetten tot traktaten, allegorieën, filosofische overwegingen, voorspellingen en raadsels, maar ook fabels en dierenverhalen. Deze laatste worden als het meest poëtische gedeelte van zijn geschreven werk beschouwd. Deze zelfbedachte verhalen ontstonden uit Leonardo’s natuurobservaties en zijn aandacht voor alles wat leeft en beweegt. Aan de hoven van zijn broodheren, Ludovico Sforza in Milaan en de Franse koning François I, vertelde Da Vinci in zijn rol van ‘hof-entertainer’ deze fabels en verhalen met veel succes. Ook muziek had zijn aandacht. Hij bespeelde de lier, schreef en zong liederen en bedacht nieuwe muziekinstrumenten.