Mariken Heitman, Lotte Dondorp en Yentl van Stokkum zijn de ontvangers van de C.C.S. Cronestipendia. Zij krijgen ieder 3.000 euro om een volgende publicatie mogelijk te maken. De jury, die dit jaar bestond uit Willemijn Lindhout (freelance redacteur), Mireille Geus (schrijver en schrijfcoach) en Roos van Rijswijk (schrijver, interviewer en schrijfdocent), sprak lovende woorden over de drie schrijvers. Zij werden geselecteerd uit 26 inzendingen die dit jaar binnenkwamen.

Mariken Heitman (1983) studeerde biologie in Utrecht en was als tuinder een aantal jaar werkzaam in de biologische groenteteelt. Tegenwoordig geeft ze les op een middelbare landbouwschool. In januari 2019 verscheen haar alom bejubelde debuut De wateraap, dat genomineerd werd voor de Jan Wolkers Prijs, de Bronzen Uil en op de shortlist stond van de Anton Wachterprijs. In september 2021 verschijnt haar tweede roman, Wormmaan. De jury las een fragment uit deze nieuwe roman en viel als een blok voor rassenveredelaar Elke, de norse verteller van het verhaal. De jury roemde Heitmans verzorgde stijl, haar poëtische, zintuigelijke taal en haar sterke gevoel voor ritme. Dit is iemand die het schrijven echt beheerst en een sfeer en setting neer weet te zitten zonder te veel uit te leggen. De jury kent Mariken Heitman graag een stipendium toe zodat zij na de verschijning van Wormmaan verder kan schrijven aan haar derde roman.

Lotte Dondorp (1987) studeerde literatuurwetenschap en filosofie en rondde in 2019 de vierjarige opleiding af aan de Schrijversvakschool Amsterdam. In augustus 2021 verschijnt haar debuut, de verhalenbundel Zonder ons is er geen muziek. De jury las drie korte verhalen van Dondorp en was over elk van de drie zeer uiteenlopende verhalen erg enthousiast. De belangrijkste eigenschap van het korte verhaal is dat de auteur de juiste uitsnede weet te kiezen en dat doet Lotte. Ze weet met weinig woorden een hele wereld neer te zetten, weet de spanning goed op te bouwen, heeft een goed gevoel voor ritme en schrijft uitstekende dialogen. Daarnaast kan ze de verleiding weerstaan om té diep in het hoofd van een personage te duiken en laat ze voldoende ruimte aan de lezer om personages zelf verder in te kleuren. De jury stimuleert Lotte Dondorp graag om door te gaan met het schrijven van korte verhalen.

Yentl van Stokkum (1991) is toneelschrijver en dichter. Ze studeerde Writing for Performance aan de HKU en werd geselecteerd voor het Slow Writing Lab van het Nederlands Letterenfonds. In maart van dit jaar debuteerde ze met de dichtbundel Ik zeg Emily, waarin ze schrijft over haar fascinatie voor Emily Brontë. In het werk van Van Stokkum is geen ruimte voor halfslachtigheid, het is unapologetic en soms op het randje van al-te-lyrisch, maar ze valt nooit over het randje. Haar gedichten zijn bedwelmend, gedragen, muzikaal, eigenzinnig, soms grappig, vaak persoonlijk, maar nergens te particulier. De jury was onder de indruk van de manier waarop Van Stokkum een veelvormig fenomeen op veelvormige wijze onderzoekt en hoe de vorm van haar gedichten aansluit bij de inhoud. In haar brief schrijft Van Stokkum dat ze ernaar verlangt zich op nieuw werk te storten zoals ze zich in het onderzoek naar Emily Brontë heeft gestort. De jury van de C.C.S. Cronestipendia draagt graag middels een stipendium bij aan de totstandkoming van dit nieuwe werk.

(Foto © Jelmer de Haas)